28 września 2018 23:09 | Aktualnosci przedszkolne

IV List do rodziców -PUCHATKI

Tydzień 4. Dbamy o siebie i o środowisko

Drodzy Rodzice!

Minął już miesiąc od pierwszego dnia w przedszkolu. Dzieci czują się w grupie coraz pewniej, chętniej podejmują proponowane przez nauczyciela aktywności, bardziej swobodnie poruszają się po sali i po przedszkolu. Można zachęcać dziecko do opowiadania o tym, co działo się w przedszkolu, jednak nie należy go do tego zmuszać – kiedy będzie gotowe, samo zacznie mówić. Lepiej pytać malucha na przykład o to, w co i z kim się bawił, niż zadawać pytania ogólne („Jak było w przedszkolu?”) lub sugerujące odpowiedź („Czy zjadłeś zupkę?”). W ten sposób pomagamy dziecku zacząć opowieść i dajemy mu możliwość bardziej swobodnej wypowiedzi i przekazania, co było dla niego najważniejsze.

Tematem minionego tygodnia było dbanie o higienę i porządek. Uczyliśmy się nazw części ciała (w tym części twarzy). Uwrażliwialiśmy zmysł dotyku, aktywizując ręce i stopy, ćwiczyliśmy też mięśnie potrzebne do prawidłowego mówienia. Poznaliśmy piosenkę Jestem czyściochem. Dzieci były zachęcane do samodzielnego korzystania z toalety i mycia rąk. Na podstawie eksperymentu (rozpuszczanie farby i soli w ciepłej i w zimnej wodzie) dowiedziały się, dlaczego trzeba myć ręce w ciepłej wodzie i przypomniały sobie zasady i etapy mycia rąk.  Oglądaliśmy różne przedmioty znajdujące się w łazience: gąbki i mydła, różne szczotki i szczoteczki, grzebienie, opisywaliśmy ich wielkość, kształt i kolor. Pod koniec tygodnia dzieci uczestniczyły w sprzątaniu sali i przypominały sobie, że zabawki zawsze trzeba odkładać na właściwe miejsce.

Dzieci miały też okazję sprawdzić, jak maluje się paluszkiem. Uczyły się sposobów opisywania większych i mniejszych zwierząt i przedmiotów (na przykład kocur, kot, kotek, koteczek). Poprzez zabawę w echo poznały znaczenie słów głośno, cicho, ciszej. Żeby ułatwić dziecku funkcjonowanie w przedszkolu, warto uczyć je samodzielności również w domu – zachęcać do ubierania się czy korzystania z toalety bez pomocy. Dobrze jest nie wyręczać malucha we wszystkim i uzbroić się w cierpliwość, bo dziecko podejmie prawdopodobnie sporo nieudanych prób, zanim nauczy się wykonywać daną czynność. Najlepiej jest chwalić wszelkie podjęte starania, choćby najmniejsze, dać prawo do błędów i pocieszać, jeśli coś się nie udaje (buty założone odwrotnie czy zmoczone ubranie). Można wtedy powiedzieć: „To jest trudne, ale bardzo się cieszę, że próbujesz to robić sam. Następnym razem pójdzie ci lepiej.” Jeśli dziecko usłyszy zachętę, a nie stwierdzenie, że się nie nadaje lub powinno się bardziej starać, będzie chciało podejmować dalsze próby.

 Magdalena Sierota